De gidsen laten weten een 10-tal potjes eigen bereide aardbeiconfituur (€5/pot), 2 bakemixen (€7/pot) en 9 handgeknoopte boekjes (€10/stuk) aan te bieden. Alles is voor het goede doel, namelijk hun formidastische gidsenkamp in Durbuy. Wij steunen hen massaal en willen uiteraard van al dat lekkers proeven en deze ervaring nadien neerpennen. We geven Midilli een seintje dat zij zich geen zorgen hoeft te maken om de laatste producten aan de man/vrouw te brengen: karen . maenhoudt at gmail . com.
Het is zó zalig om in zo’n oude kalender te bladeren, dat wij dit graag met al onze Europascouts en gidsen delen. Het vrolijkt deze tijden wat op. Naast een portret of landschapsfoto werd elke maand in die tijd van een filosofische tekst voorzien. Als u het ons vraagt maakt dat deze kalenders uniek. Helaas zijn ze afgeschaft, maar dat verbiedt ons niet om in 2021 maandelijks hier op onze blog een foto van de maand te posten. Inzendingen van alle geledingen zijn welkom. Inspiratie voor een bijhorend zinnetje evenzeer. Wil wat letten op het jaargetijde. Tekentalenten, ga eveneens aan de slag voor de cover pagina. Die zullen we op 1 januari posten.
Als kinderen onder elkaar zijn, begrijpen zij elkaar uitstekend. De één leert van de ander: dat is één van de geheimen van het padvinderspel.
Als je niet bereid bent jezelf open te stellen, je weg te cijferen en je aan anderen te geven, maak je een foute start als je op pad gaat.
Je zult het zeldzame geluk hebben om een waar en echt volk goed te leren kennen. Je zult ondervinden dat het waarachtige mannen zijn, die nog hun mannetje staan in de strijd tegen de elementen.
Zijn koninkrijk is de schepping, de hele schepping. Daarin voelt hij zich thuis. Hij verwondert zich erover, hij verheugt zich erover, zoals de zoon op het land van zijn Vader.
Het is het streven van Scouting Europa de jeugd terug te brengen aan de voeten van Christus en zijn Moeder, ja, hen zo dicht bijeen te voeren, dat men niet meer kan zeggen dat zij vreemden voor elkaar zijn.
Na de tochte en het spel gezamenlijk uitrusten op een open plek, is als het samenbinden tot een schoof van de vreugdevolle momenten, die vergaard werden tijdens de activiteiten.
Zelfs het verrichten van eenvoudige taken biedt je de mogelijkheid je eigen leven en dat van anderen mooier te maken.
De stad behoort aan iedereen, maar het meer, het bos, de bergen, de nacht en het avontuur zijn de schatten van de liefhebber. Iedere generatie moet deze erfenis opnieuw veroveren.
Een vrolijke jeugd helpt de jongeren de puberteit te doorstaan en bereidt hen voor op een stralende toekomst.
Diegene die weet hoe hij met zijn handen moet bidden kan evenveel bovennatuurlijke vreugde en vroomheid leggen in het schoonmaken van groenten als in het bouwen van een kathedraal.
Samenzang is het beste middel om te komen tot een gemeenschappelijke basis en de vreugde van het éénzijn te verwerven.
“Daar waar de eenheid van Europa wortelschiet zal men de Christelijke geest weer moeten opwekken”… “Vóór alles reken ik hierbij op de jongeren…” JOHANNES PAULUS II
Heugelijk nieuws vanuit de jongste groep van Brugge bereikte ons zonet. Twee bevertjes hebben hun das verdiend en maken nu officieel deel uit van onze kolonie. Een dikke proficiat voor Marie en Anna. Wij hopen samen met jullie nog vele avonturen te beleven.
Vele bevergroeten van Bruine bever en Zwarte bever en van ons allen.
Van zodra we horen “Bevers wat zijn wij?” “IJverig en blij.” weten we dat Jana en Astrid in onze buurt zijn.
We konden ook Jana en Astrid verleiden voor een interview. Voor ons Europascouts is Astrid Zwarte en Jana Bruine Bever. Samen met assistente Astrid, staat Jana ook dit jaar paraat als leidster van onze allerkleinsten, de bevertjes. Dit zijn kinderen tussen 6 en 8 jaar.
Jana en Astrid vormen een hecht duo en laten ons weten dol te zijn op de Europascouts. De goedlachse Jana vertelt het volgende over haar niet-scouts leven: “Wat ik nog bijzonder graag doe is leuke momenten beleven met mijn familie: eens samen afspreken, filmpje kijken, babbelen, met mijn zus kerstkaartjes knutselen, met zijn allen helpen op het landbouwbedrijf van mijn ouders… én letten op mijn neefjes. Len is 1 jaar en Thomas is 4 maanden. Ze laten je smelten met hun lachjes en gebrabbel.” De joviale Astrid vult aan: “Buiten de scouts studeer ik en speel ik bijzonder graag viool.”
Mensen, zowel individuele kinderen als volwassenen als groepen, maken deel uit van een omgeving en leren daarmee zorgvuldig omgaan. Hiervoor hebben ze bepaalde vaardigheden, houdingen en inzichten nodig die ze moeten verwerven en verder ontwikkelen. Dat de Europascouts hier op inspelen is geen geheim voor Astrid. Zij wil als pedagoog in wording gaarne de rots in de branding van mensen zijn.
Terwijl Astrid op de studiebank zit, is Jana Keereman aan de slag bij Para Ti. Dit is een startup. Een blik op de website https://www.para-ti.be/ leert ons dat Para Ti een unieke technologie ontwikkelde met als doel om lokale producten toegankelijker te maken. Winkelen doe je bij Jana met de smartphone en de afrekening gebeurt automatisch. Er bestaan nu al twee winkels en Jana en haar collega’s werken zo veel mogelijk met lokale voeding van Beernem en randgemeenten.
“Samen met de bevers koekjes bakken en ze daarna gaan verkopen om tenslotte te genieten van heerlijke verse pannenkoeken” wat was dat bijzonder droomt Astrid luidop. Ook Jana bewaart mooie herinneringen aan de scouts: “Mijn fijnste, leukste ervaring of wat me kippenvel bezorgde tijdens een activiteit van de Europascouts is ons kersttoneelstukje van vorig jaar (Kerst 2019) aan het kerstvuur ter hoogte van de Wilgenhut.” Ook wij waren er bij en inderdaad zij hebben dat allemaal fantastisch gedaan. Jana vindt het verder heerlijk om te zien hoe mooi de kinderen met elkaar omgaan. Zij ziet hen evolueren van wildvreemden, naar beste vrienden en hoopt dat zij vrienden worden voor het leven.
Een wist-je-dat-je van Jana is dat zij tot de eerste lichting gidsen van Brugge behoort: “Het jaar voor ik gids werd, is deze tak ‘2de Brugge groep Heilige Michael’ opgestart. Het was voor ieder een leerproces. Met goede momenten maar jammer genoeg ook minder goede momenten. Hierdoor stopte ik met Europascouting. Ik heb nooit gedacht dat ik ooit nog in de scouts ging zitten, maar kijk, het tegendeel is bewezen. Ik zet me nu al enkele jaren in als beverleiding.” nvdr. Het is geweten dat de Europascouts enthousiaste leiders en leidsters met open armen ontvangen; nieuwe roepingen, zoals die van Jana, bij onze oud-strijders van de Europascouts zouden bijzonder fijn zijn.
Het valt op hoe eensgezind Jana en Astrid zijn als we hen vragen waarom zij het liefste met de bevers op avontuur gaan “We staan in de leiding van de Europascouts om samen met hen de natuur en het bos te ontdekken en hen te leren met elkaar te spelen en te delen. Samen met ons zetten de bevertjes de eerste stapjes in hun scoutsleven en de wereld van de scouts. Het is een nieuw hoofdstuk in hun leven en wij hopen dat het een mooi hoofdstuk wordt.” Dat de pen, van de eerste alinea van dit hoofdstuk van onze bevertjes, door Jana en Astrid mee wordt vastgehouden, daar zijn wij allemaal blij om.
Naar verluidt is Hadewijch nog niet lang in de ban van de lichtgevoelige plaat. Begin dit jaar nam zij haar eerste kiekjes. Zij lijkt ons alvast een natuurtalent, de foto’s die wij van haar doorgestuurd kregen zijn ronduit prachtig. Voor de scoutskalender van 2021, als die er zou komen, is de maand Februari al in orde: Maria Lichtmis met de kleine Thomas in de armen van Kathleen en Niels (zie eerdere post over de groepsleiding).
Hadewijch laat weten graag onze fotografe van dienst te zijn: “Zelf vind ik de groepsactiviteiten altijd zeer tof, naar zee gaan, schaatsen, het groepsfeest… Nu ik eraan denk, het is handig als ik op de hoogte kan gehouden worden; ik kom dan af. Ik kan eventueel ook op kampen de eindceremonies in beeld brengen.”
Omwille van de GDPR wetgeving is het voor ons niet mogelijk de foto’s hier vrij te posten. We gaan nog samen met Hadewijch na hoe deze nu best met de geïnteresseerde scout of gids te delen.
Op onze vraag of Hadewijch vaak terugdenkt aan haar tijd bij de Europascouts zegt zij: “Allereerst heb ik geen totem en koos ik er vorig jaar voor om aan de zijlijn te staan. Maar geen nood, ik bewaar wel wat fijne herinneringen. Vooral de bedevaart naar Lourdes, die uitging vanuit het bisdom Mechelen-Brussel is mij zeer goed bijgebleven. Deze foto is daar getrokken!”
Op deze zonnige zaterdag 7 november hebben wij Michiel aan het woord: “Ik ben Michiel en geruggensteund door Dominique en Arvin neem ik de Akelastaf in de hand. Dit jaar ga ik op stap met de welpen, voor hen ben ik de Akela van de Europascouts.”
Michiel laat tijdens ons gesprekje weten een echte buitenmens te zijn. Met groene vingers zwaaide hij 7 jaar geleden af van de middelbare school en was hij onmiddellijk door tuinaanleg gepassioneerd. Heeft u een nieuwe oprit of terras nodig of is er een karweitje in de tuin dat u steeds maar uitstelt? Als de nood het hoogst is, is Michiel nabij. Als zelfstandige levert Michiel Hillewaere werk met de garantie van een Europascout.
Het hoeft ons dan ook niet te verbazen dat buiten zijn een groot deel van de vrije tijd van Michiel opslorpt. Hij verraste ons wel toen hij liet weten dat hij deze zaterdagochtend net wijn gemaakt had. Wijnproeven is nog wat vroeg maar wie weet is een volgende welpenactiviteit wel het ontwerpen van het etiket van zijn eerste wijnfles?
Michiel laat tijdens het korte gesprekje ook nog optekenen: “Met heimwee kijk ik terug op de staptocht naar Vézelay, voor mij de allermooiste ervaring die ik samen beleefde met de Europascouts”. Op de vraag waarom hij koos voor het leiderschap antwoordt Akela: “Ik sta graag in de leiding omdat ik stellig geloof ‘dat er een tijd is om te werken en dan moet je werken en er een tijd is om te genieten en dan moet je genieten’. Avonturen beleven met de welpen in de volle natuur, dat is genieten!”
We merken net dat Niels en Kathleen, Wouter en Elisabeth voor waren. Zij maakten op 21 oktober hun optreden in de media. Proficiat! Kerk en Leven verhaalt in de katern over het Bisdom Brugge onze jeugdbeweging. Een beter portret van onze groepsleiding en scouts werking kunnen wij hier niet neerpennen. Lees nu zelf.
Lode werkt als priester voor de Sint-Michielsbeweging en voor de pastorale eenheid Sint-Donatianus in Brugge. In de Europascouts is hij ieders vriend als Padre Lode. We laten onze rots in de branding graag aan het woord:
“Ik ontmoet bijzonder graag mensen, van hier of van andere landen. Mijn batterijen laad ik op in mijn tuin, met koken of fietsen in de natuur. In mijn vrije tijd ben ik echter dol op de Europascouts. De scouts zijn een welgekomen afwisseling voor het vele werk van de pastorale eenheid in Brugge en daarbuiten. In 2010 landde ik aan bij de groep in Brugge. Ik was onmiddellijk verkocht. Binnen de scouts hou ik erg van het openluchtleven en de verbondenheid met de natuur: constructies maken, koken op vuur, … Ik geniet daarbij enorm van avondwakes en van vieringen in open lucht. Ook de ceremoniën binnen de scouts vind ik vaak sterke momenten. Ik ben altijd heel blij wanneer jongeren vooruitgang maken, wanneer ze stappen kunnen zetten in hun scoutisme, maar ook in hun leven.“
Lode vertrouwt ons toe dat vele mensen niet van hem weten dat hij eigenlijk heel lang met een andere jeugdbeweging verbonden was. Als kind waren de Europascouts hem onbekend en was hij lid van de KSA in Kemmel (Heuvelland). Hij heeft zelfs een viertal jaar voor deze KSA gewerkt. Met deze ervaring op zak was zijn komst naar onze groep in Brugge meer dan een zegen.
Padre Lode geniet van het samenzijn in de scouts, zowel met de leiding als met de bevers, welpen, welpinnen, gidsen, verkenners, als de voortrekkers. “Binnen de Europascouts gebeuren grootse dingen. We trekken samen op, spelen, bouwen, genieten, … kortom we leven in gemeenschap met elkaar. In onze groep mag iedereen zichzelf zijn. We steunen elkaar om samen vooruit te geraken in ons leven.“
Als priester-scout in onze groep voelt hij zich tot slot gesterkt in zijn christelijke roeping: “Christen zijn is niet alleen op zondag naar de kerk gaan of bidden, maar is een hele levensstijl van liefde voor elkaar en liefde voor God. Europascouts steunen mij en vele jongeren. Samen groeien wij in ons geloof.“
Vandaag is onze leidster op de foto in het lichtblauw aan het woord. Zij hoedt onze welpinnen van de Europascouts.
“Dag iedereen, de leidster die op de foto de maat slaat, dat ben ik. Ik ben Roselien en in de Europascouts noemen ze mij Akela. Met de Europascouts ben ik dit jaar, al voor het zesde jaar op rij, de takleiding voor de welpinnen, de meisjes tussen 8-12 jaar.“
Roselien vertelt dat zij in haar vrije tijd dol is op Europascouts. Wat zij daarnaast nog bijzonder graag doet is muziek maken met iedereen die daar zin in heeft! Roselien blijkt bijzonder muzikaal; zij speelt viool en piano en zingt ook heel graag. “Wie weet kunnen we weer eens een orkestje maken met iedereen die een instrument speelt en samen een viering opluisteren“. Super, Akela, laat maar weten wanneer we verwacht zijn voor dit luisterspel. Jullie hebben alvast publiek.
Roselien droomt vervolgens nog wat luidop: “Mijn fijnste, leukste ervaring of wat me kippenvel bezorgde tijdens een activiteit van de Europascouts zijn o zo veel momenten! Mijn recentste herinnering gaat terug naar de laatste avond van het grote kamp, waar we met zijn allen na een fantastisch tijd bij de ondergaande zon samen een lied in canon zongen.“
Wat veel mensen niet van Akela weten is dat zij als kindertandarts een goede mondhygiëne zeer belangrijk vindt. Of, vraagt zij zich af: “heb ik dat toch wel al eens gezegd… of misschien al 2 keer … of toch al genoeg keer om het te onthouden ; )?“
Op de vraag waarom zij zo begeesterd is als leidster van de Europascouts besluit Akela in dit interview: “Ik wil zo graag de welpinnen laten proeven van het échte scoutsleven: met veel spel, vriendschap, coole scoutstechnieken maar vooral met heel veel plezier!”
